مدلسازی اطلاعات ساختمان، در نمای پیچیده برج لامبرد
پیاده‌سازی مدلسازی اطلاعات ساختمان، یا فناوری بیم (BIM) در برج منحنی شکل 28 طبقه لامبرد وارف، انجام شده است. این کار بر اساس توافق پاتل تیلور (Patel Taylor)، معمار این برج و شرکت پیمانکار این ساختمان انجام پذیرفت.
بیمانا: نمای بیرونی این برج، در دسامبر 2017 تمام می‌شود و شامل 16 هزار 421 مترمربعی بالکن‌هایی پوشیده از بتن پیش‌ساخته است. یادآور ساختمان موزه گاگن‌هایم در نیویورک تا القا‌کننده پیچش و بالارفتن باشد. اجرای این ساختمان پیچیده با استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان، امکان‌پذیر شده است.
این ساختمان، 135 آپارتمان در خود جای‌داده که هرکدام از آنها درعین‌حال یک پنت‌هاوس محسوب می‌شوند. بازدیدکنندگان از طریق یک ورودی بزرگ به ساختمان و فروشگاه‌هایی در محوطه عمومی در امتداد رود تیمز (Tames) راهنمایی می‌شوند که تجربهای جذاب برای ایشان خواهد بود.
مدلسازی اطلاعات ساختمان، پیشنهاد معمار پروژه
استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان، ازجمله پیشنهاد‌های معمار این سازه، پاتل تیلور به کارفرما بوده است. دلیل آن نیز تجربه کار قبلی او بوده است. در مدلسازی اطلاعات ساختمان، کاربران با استفاده از نرم‌افزار های این حوزه می‌توانند هم‌زمان کارهای لازم،در اثرتاثیرات متقابل برهم انجام دهند. علاوه بر این به باور معمار این سازه، طراحی با استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان، یا همان فناوری بیم (BIM) در شرایط سخت کارگاهی برای برنامه‌ریزی کاری پروژه های بتنی مناسب است. این پروژه با الزامات سطح دوم فناوری بیم (BIM)، برنامه ریزی شد؛ به‌عنوان مثال مدل معماری، مدل‌های تأسیسات مکانیکی و الکترونیکی و همچنین مدل سازه در نرم‌افزار نویس‌ورکز (Navisworks) یکپارچه شدند و بستر مشترکی برای داده‌ها و سیستم مدیریت اسناد و مدارک برج بررت، ایجاد گردید.
” در مدلسازی اطلاعات ساختمان، کاربران با استفاده از نرم‌افزار های این حوزه می‌توانند هم‌زمان کارهای لازم،در اثر تاثیرات متقابل برهم انجام دهند. علاوه بر این به باور معمار این سازه، طراحی با استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان، یا همان فناوری بیم (BIM) در شرایط سخت کارگاهی برای برنامه‌ریزی کاری پروژه‌های بتنی مناسب است.”
به گفته کیرن پورتر (Kieren Porter) مدیر پیاده‌سازی مدلسازی اطلاعات ساختمان، پیش‌نویس استفاده از فناوری بیم (BIM) از سوی گروه مشاوران رد شده بود. «قصد داشتیم بدون تنظیم پیش‌نویس فناوری بیم (BIM) و برنامه اجرایی برای آن، تنها به توافق‌نامه OCSC اعتماد کنیم. احساس می‌کردیم نیازی به پیاده‌سازی چهارچوب مسئولیت‌های مدلسازی اطلاعات ساختمان، وجود ندارد و آنها تشریفات و بازی‌های اداری هستند. گمان می‌کردیم این کارها مربوط به پروژه‌ها بزرگ هستند که تعداد مجریان و ذی‌نفعان بیشتری دارند. گرچه ما می‌خواستیم پروژه با روند طبیعی، پویا و انعطاف‌پذیر انجام پذیرد.»
مدل‌های جداگانه نمای بیرونی، داخلی و کارگاهی توسط معمار پروژه در نرم‌افزار رویت تهیه شدند که با ساختار OCSC و مدل‌های تأسیسات مکانیکی و الکترونیکی و لوله‌کشی (MEP) در نرم‌افزار نویس‌ورکز تجمیع یافته و از این طریق هماهنگی و نمایش طرح‌ها سریع‌تر انجام شد.
در ادامه مدل نمای بیرونی تهیه‌شده توسط معماران پاتل تیلور با مدل ساخته‌شده شرکت تِک‌ریت (Techcrete) که با جزئیات بیشتری توسعه‌یافته بود، تعویض شد. در مدل اخیر مدل تهیه‌شده در نرم‌افزار تکلا (Tekla) با استفاده از فرمت IFC، به نرم‌افزارهای BIMsight و Solibri Model Viewer وارد شد.
پورتر در این زمینه گفت: «مشاهده مدل تِک‌ریت و محاسبات باری که اعمال کرده بود برای شناسایی و اجتناب از تداخلات بسیار مهم بود. در هر مرحله قطعات پیش‌ساخته بالکن‌ها با بار ساختمان و مسائل مربوط به عایق‌کاری‌ها تنظیم می‌شود. این کار نیاز به بررسی جزئیات پیچیده در بالکن‌ها و خطوط اتصال دارد.»
تصمیم بر مدلسازی در نرم‌افزار رویت برای دیگر امور وابسته نیز، موثر بود. به عنوان مثال نمای خارجی تغییر یافت و با نرم‌افزار تحلیل تابش نور (به‌عنوان بخشی از شرایط طراحی) وضعیت بازتاب نور از پنجره‌ها بررسی شد. هدف از این کار جلوگیری از انعکاس نور خورشید بر چشم خلبانان هلکوپتر در محل فرودگاه نزدیک برج و همچنین راهبران قطار مسیر شهر واترلو بود.
در این برج 28 طبقه، از جهات مختلف پیچ‌خورده و انحناء برمیدارد. استفاده از مدل پیچیدگی‌های هندسی نمای خارجی، روش دقیقتری نسبت به محاسبه تخمینی محسوب می‌شود. نرم‌افزار رویت در کارکردهای دیگری همچون مطالعه طرحهای تکرارشونده برای حفاری زمین به عمق 6 تا 7 متر و نصب پایهها در کنار رودخانه نیز، مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر آنکه قرار شد گروه OCSC وضعیت تأسیسات مکانیکی و الکتریکی برای هر آپارتمان را جداگانه مدل کند. مجموعه قوانینی نیز برای شرح اینکه چگونه می‌توان به حداکثر بهره‌وری دست یافت، تعیین شد.
پورتر در مورد نحوه مدلسازی اطلاعات ساختمان، توضیح داد که: «مواردی که آنها باید مدل میشد را شناسایی کردیم، اما لازم نبود که گروه OCSCهمه کلیدهای برق، پریزها و نورافکنها را مدل کند. البته موقعیتهایی در کارگاه به وجود میآمد که مجبور به رفع آن شرایط خاص میشدیم. ولی حتی این شرایط به داشتن حجم بالایی از اطلاعات غیرضروری ارجحیت داشت.»
وی افزود: «کوشیدیم از نقاط قوت نرم‌افزار رویت استفاده کنیم و نه اینکه نقاط ضعف آن را به نمایش بگذاریم.»
پورتر تأیید میکند که توافقات انجام‌گرفته بر اساس OCSC و فقدان طرح اجرایی فناوری بیم (BIM)، موجب بروز مشکلاتی هنگام شروع کار کارگاهی خواهد شد. مثلاً وقتی یک وضعیت جدید باید مدل شود و یا لولهای که انتظار نمیرفت بدون حفاظ رها شود. در آن زمان ممکن است مدیران کارگاه از خود بپرسند چه کسی را برای رفع آن مشکل خاص باید احضار کنند! یا اینکه آیا باید از بخش معماری کمک بگیرند و یا از بخش تأسیسات مکانیکی و الکترونیکی و یا حتی بخش سازه؟
پورتر افزود: «در بیشتر موارد این مشکلات به‌سرعت، طی 5 دقیقه صحبت با طراح حل خواهد شد، که رویکردی بسیار دوستانهتر و اجتماعیتری است، نسبت به پروژههایی که نیاز به گردآوری و انتشار مدارک دارند.»
پورتر خود را یکی از منتقدان ساختار حقوقی میداند که دولت به پروژه‌های مختلف تحمیل کرده است. وی در این زمینه گفت: «گرچه مزایایی در مستندسازی و سازمانیافتگی وجود دارد، ازجمله اینکه همه‌چیز در قرارداد مشخص است و کسی نگران ایجاد اختلاف نیست، اما گاهی این روش میتواند بازدارنده باشد. متخصصین فنی و مقالات مطبوعاتی موجب می‌شوند مدلسازی اطلاعات ساختمان، ترسناک به نظر برسد. اما من میخواهم نشان دهم این تنها یک حرفه عادی است و می‌توان در مورد موانع متعددی که پیش میآید، مذاکره کرد.»
تهیه شده توسط:صابر صادقی